 |
| Διαμαρτυρία εργαζόμενου έξω από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ (Φωτο) |
Διαμαρτυρία εργαζόμενου έξω από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ (Φωτο)
Στη...
θρησκευτική συνείδηση των εργοδοτών εναπόκειται η παροχή
ιατροφαρμακευτικής κάλυψης προς τους εργαζόμενους μικρών επιχειρήσεων
στις ΗΠΑ, όπως αποφάσισε ουσιαστικά το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.
Σε μία απόφαση, που ξεσκεπάζει το ρόλο της αστικής δικαιοσύνης, το
δικαστήριο ανέτρεψε, με πλειοψηφία 5-4, μια διάταξη του νόμου για τη
μεταρρύθμιση στον τομέα της υγείας της κυβέρνησης του Αμερικανού
προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, που έγινε γνωστός ως «Obamacare».
Η διάταξη προέβλεπε ότι όλες οι επιχειρήσεις που διαθέτουν
περισσότερους από 50 εργαζόμενους οφείλουν να περιλαμβάνουν στην
ιατροφαρμακευτική κάλυψη που παρέχουν και 20 τρόπους αντισύλληψης,
μεταξύ αυτών και το χάπι της επόμενης ημέρας, χωρίς επιπλέον κόστος ανά
εργαζόμενο/-η.
«Θρησκευτική ελευθερία»
Όπως ανέφερε ο δικαστής Σάμιουελ Αλίτο στην απόφαση του δικαστηρίου,
βάσει του νόμου για την ελευθερία της θρησκείας, «η υποχρέωση να
περιλαμβάνεται η αντισύλληψη στην ιατροφαρμακευτική κάλυψη είναι
παράνομη». Όσον αφορά τις επιχειρήσεις που ανήκουν σε μικρό αριθμό
προσώπων και τις οικογενειακές επιχειρήσεις, υποστήριξε ότι «οι
ρυθμίσεις του υπουργείου Υγείας σχετικά με την υποχρέωση (κάλυψης) της
αντισύλληψης παραβιάζουν την ελευθερία του θρησκεύεσθαι».
Η πολυαναμενόμενη απόφαση δικαίωσε την οικογενειακή επιχείρηση ειδών
τέχνης «Hobby Lobby» και μια ακόμη μικρή επιχείρηση κατασκευής
πλακιδίων, την «Conestoga», οι οποίες αρνήθηκαν επικαλούμενες
θρησκευτικές πεποιθήσεις να συμμορφωθούν με τον νόμο περί
ιατροφαρμακευτικής κάλυψης σε ό,τι αφορά τέσσερα μέσα αντισύλληψης: δύο
χάπια της επόμενης ημέρες και δύο σπιράλ, τα οποία (σύμφωνα με τους
εργοδότες) έκριναν ότι ισοδυναμούν με άμβλωση.
Φτιαγμένος στα μέτρα του κεφαλαίου ο «Obamacare»
Ο «Νόμος για την προστασία των ασθενών και το προσιτό κόστος της
περίθαλψης», γνωστός και ως «Obamacare» ψηφίστηκε το 2010 και αποτέλεσε
την κεντρική μεταρρύθμιση της πρώτης θητείας του προέδρου Ομπάμα. Ο
νόμος αυτός υποχρέωνε κάθε Αμερικανό που δεν καλύπτεται από τον εργοδότη
του ή ένα δημόσιο οργανισμό να αγοράζει ασφάλεια υγείας, ενώ
προβλεπόταν η κρατική επιδότηση της ιδιωτικής ασφάλειας για τα χαμηλά
εισοδήματα.
Παρότι διαφημίστηκε ως φιλολαϊκό μέτρο, ο Obamacare ουσιαστικά είναι
κομμένος και ραμμένος στις ανάγκες του κεφαλαίου: Προσφέρει κρατικό
χρήμα στους εργαζόμενους για να αγοράσουν ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας,
ενώ απαλλάσσει ταυτόχρονα τους εργοδότες από την υποχρέωση καταβολής
ασφαλιστικών εισφορών.
Μάλιστα συνδικάτα έχουν προειδοποιήσει ότι οι φτωχοί εργαζόμενοι
μπορεί να βρεθούν με μια ασφάλεια χαμηλότερης ποιότητας, ακόμη και από
αυτή που προσφέρουν οι εργοδότες. Οι τελευταίοι είναι οι μόνοι
κερδισμένοι, καθώς σε κάθε περίπτωση, επωφελούνται από τη μείωση του
εργατικού κόστους.
